-
Babalar Garip Gider
İki çocukları olduktan sonra bir rahatsızlık geçirir afrikalı fakir bir baba. Çalışamaz hale gelir. Eskiye nazaran yarım akıllı biri olup çıkmıştır. Ne bir iş yapacak, nede fakir kulübelerindeki ailesini geçindirecek hali kalmamıştır. Eşi ve çocukları hem alay, hemde nefret etmektedirler adamın o halinden. Zavallı adamın yaptığı tek şey yiyip, içip, yatıp, birde garip bir şekilde kulübelerinden anayola kadar olan patika yolda kızlarının ve eşinin yanlarında yürümektir ailesine göre . – “Milletin babası ailesi için çırpınırken, bizimki sırtımızdan geçiniyor. Yiyip, içip yatıyor-” demektedirler birde adamın yüzüne nefretle bakıp. Bir yıl sonra yarım akıllı adam bir rahatsızlık daha geçirir. Geceleri derin ağılar çekmeye başlar. Ama fakirlikten doktora götüremezler. Ve en sonunda felç…
-
Ninniler
30 yaşlarındaki Alman yüzücü Maria yarışmak için Şili’ye uçarken Buenos Aires (Arjantin) havaalanında aktarma sırasında koltukta uyuya kalır. Birden anlamadığı bir nedenle içinde bir yitirmişlik duygusu ve isyan ile uyanır. Neden böyle hissettiğini anlamaya çalışırken yanında oturan Arjantinli kadının kucağındaki bebeğine söylediği ninninin ona çok acı verdiğini fark eder. Maria İspanyolca bilmemektedir ama ninninin müziğini ve sözlerini anlayamadığı bir şekilde çok iyi hatırlamaktadır. “Bu küçük güzel kız uyumak ister, ama hınzır uyku gelmek istemez. Hadi uyu, kızım benim, hadi benim güneşim uyu kalbimin parçası hadi, bir sürü işim var beni bekleyen…* 2010 yılında yönetmen Florian Micoud Cossen’in senarist Elena von Saucken ile yazıp yönettiği “Das Lied in mir” (İçimdeki şarkı)…
-
Korku
Bir Hint masalına göre, kediden korktuğu için devamlı endişe içinde yasayan bir fare vardır. Büyücünün biri fareye acır ve onu bir kediye dönüştürür. Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de köpekten korkmaya başlar. Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare, sevineceği yerde avcıdan korkmaya baslar. Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yok. Onu eski haline döndürür. Ve der ki, “Sen cesaretsiz ve korkak birisin. Sende sadece bir farenin yüreği var. O yüzden ben sana yardım edemem.” Ünlü yazar Shakspeare, günümüz yaşamına çevrildiğinde sanki bu masalı biliyormuş ve de özetlemek istiyormuş gibi bu konuda söyle demiş : “İnsanların çoğu; Sevmekten…
-
Kirpi
Kocaman yemyeşil bir ormanda bir kirpi yaşarmış. Adı da Kurpi’ymiş. Kurpi birine sarılmayı çok istermiş ama biliyorsunuz ki kirpilerin dikenleri vardır. Dikenleri yüzünden hiç kimse, kendi annesi bile ona sarılmazmış. Bir gün annesine seslenmiş “Anne dışarda biraz dolaşabilir miyim?”. Kurpi’nin annesi “ Tabi ki tatlı kuzum benim.” demiş. “Arabalara çok dikkat et. Seni çok seviyorum.” diye eklemiş. Kurpi annesinin ne kadar sevgi dolu olduğunu, sarılamasa da annesinin onu nasıl da çok sevdiğini düşünmüş. “Ben de seni çok seviyorum annecim.” derken içi mutlulukla dolmuş. Güzel bir yaz günüymüş. Kahvaltıdan hemen sonra çıktığı için hava hala çok sıcak değilmiş. Mutlulukla gezinmeye başlamış Kurpi. Bir gölün başına gelmiş. Biraz su içmek için eğilmiş.…
-
Sedef Çiçeği
Mahkeme salonunda, seksen yaşlarındaki yaşlı çiftin durumu içler acısıydı. Adam inatçı bakışlarla, suskun ninenin ağlamaktan iyice çukurlaşmış gözlerini ve bıkkın bakışlarını süzüyordu. Hâkim tok sesiyle, yaşlı kadına: “Anlat teyze, neden boşanmak istiyorsun?” Yaşlı kadın, derin bir nefes çektikten sonra başörtüsüyle ağzını aralayıp, kısılmış sesiyle konuşmaya başladı. “Bu herif yetti gayri, 50 yıldır bezdirdi hayattan…” Sonra uzunca bir sessizlik hâkim oldu, mahkeme salonunda… Sessizlik, bu tür haberleri her gün manşet yapan gazetecilerden birinin flaşıyla bozuldu. Kim bilir nasıl bir manşet atacaklardı, yaşanmış 50 yılın ardından? Çok sayıda gazeteci takip ediyordu davayı… Kadın neler diyecekti? Herkes, onu dinliyordu. Yaşlı kadının gözleri doldu ve devam etti: “Bizim bir sedef çiçeği vardı çok sevdiğim……
-
Martı
Martı kitabı konusu nedeni ile okunması için en fazla tavsiye edilen kitapların başında gelir. Oldukça motive edici ve insanın isteğinde her şeyi başarabileceğini bir martı vasıtası ile anlatan bir eserdir. Kitabın ana karakteri bir martı olan Jonathan Livingston ya da kısaca Jon’dur. Diğer tüm martılar sadece karınlarını doyurmak için uğraş verirken Jonathan hayata çok farklı bakar. Uçmayı çok sever ve her seferinde limitlerini zorlamaya uğraşır. Her zaman daha fazlasını başarabileceğini bilir ve buna içten inanır. Başarısız olduğunda da bile denemekten vazgeçmez ve sonunda akrobatik uçabilen tek martı olmuştur. Dahası diğer martıların aksine geceleri de uçabilmektedir. Jonathan uçmanın sınırsızlığını keşfettikten sonra kendisi gibi olan martılar ile tanışır. Artık kendisi bambaşka birisidir.…
-
Baban Gelirse Beni Hemen Çağır Ha!..
Balıkesir’de Ali Sururi İlkokulu karşısındaki boşlukta, eski ayakkabı tamircisi, kır, pala bıyıklı bir ihtiyar olan Cevdet (Alkalp) dede vardı. Bir akşamüstü konu Çanakkale’ye gelince ağlamaya başladı. Ve devam etti: “Rahmetli babam, Hafız Ali Çanakkale’de kaldığında, anamın karnında yedi aylıkmışım. Onu hiç tanımadım. Bir fotoğrafı bile yoktu. O günler çok zor günlerdi. Seferberliğin sıkıntıları, kuvayı milliye zamanı, işgal yılları, kurtuluş, yokluk, sıkıntı… Çocukluğumuz hep ekmek peşinde, sıkıntıyla geçti. Ama anam, benim çocukluğumdan itibaren her sokağa çıkışta, her nereye giderse yanıma gelir ve: – Oğlum ben pazara gidiyorum. Baban gelirse beni hemen çağır ha!.. – Ben teyzenlere gidiyorum. Baban gelirse beni hemen çağır ha!.. – Ben komşulara gidiyorum. Baban gelirse beni hemen…
-
Yol’a ve Yol’un gücüne Dair – Lao Tzu: Tao Te Ching / Ursula K. Le Guin
Tao Te Ching’in hâlâ bu kadar etkileyici olmasının bir nedeni de güncelliği sanıyorum. Dünya her dönem benzer dertlerle cebelleşmiş sanki öyle bir his doğuruyor Lao Tzu öğretisi. Le Guin’in de kitapta, “kaç yüzyıl önce yazılmıştı bu kitap? Bu bölüm şimdiki zamanda yazılsaymış da olurmuş” gibi yorumlarına rastlıyoruz. Saraylar ihtişamla dolu tarlalar ayrık otlarıyla ambarlar hiçbir şeyle. Takıp takıştıran süslü insanlar, silah taşıyan, çok içip, çok yiyenler, çok şeyleri, çok paraları olanlar: Utanmaz hırsızlardır. Şüphesiz yol değildir onların yolu. “İçgörü” adlı metnin bir kısmından yaptığım alıntı ne kadar uzağımızda gerçekten. Le Guin’in kısaca yorumladığı gibi: “Kapitalizm de böyle işte!” Bir yanda açlıktan ölüm tehlikesi ile yaşayanlar, diğer yanda her yıl fazla…
-
Ağrı Dağı
Hikaye bu ya; Ağrı Dağı’nın bulunduğu yer bir zamanlar ova imiş. Burada yaşayan bir köylünün iki kızı varmış. Bir gün bu iki kardeş odun toplamaya gitmişler. Yeterince odun topladıktan sonra, abla odun dengini küçük kardeşin sırtına yüklemiş ve yola koyulmuşlar. Biraz gidince yorulan ve beli ağrıyan küçük kız ablasına; – Belim çok ağrıdı abla, ne olur biraz da sen taşı diye seslenmiş. Ablası kulak asmamış. Biraz daha gitmişler, küçük kız yine ablasına seslenmiş, ablası hiç oralı olmamış. Küçük kız sonunda dayanamamış: – Abla abla, demiş. Senin gibi ablam olacağına olmaz olsun. Dağ olasın, taş olasın, uzun uzun kış olasın belimdeki ağrı adın, seller yağmurlar muradın olsun diye beddua etmiş. Ablası…
-
Kısalt
Büyük bir japon bilgesi, çölde kumlar üzerinde oturmuş meditasyon halindedir… Adamın biri, ona yaklaşır ve şöyle der: – Beni öğrencin olarak kabul et. Bilge, parmağıyla kumlar üzerinde düz bir çizgi çeker ve şöyle der: – Kısalt! Adam, avuçlarıyla çizginin yarısını siler. Bilge der ki: – Git, bir sene sonra tekrar gel. Bir yıl geçer. bilge, yine bir çizgi çizer ve der ki: – Kısalt! Adam, bu kez çizginin yarısını avucu ve dirseğiyle kapatır. Bilge, gene kabul etmez ve der ki: – Git, gelecek sene gene gel. Gelecek yıl olur. bilge, tekrar kumların üzerine bir çizgi çeker ve adamdan onu kısaltmasını ister. Bu kez, adam der ki: – Bilmiyorum. ve Bilge’den…
