-
Kuru Yaprakların Müziği
Osho’nun bir sohbetinden… Buddha’nın ölmeden önce, mürşitlerin 2500 yıl sonra “dost”a dönüşeceğini söylediğine dair bir hikaye… “Hayatım boyunca sakladığım bir sırrı açıklamak istiyorum: Güzel bir günde Gotama Buddha, bakıcısı ve müridi Ananda ile yürüyüşe çıkmış. Mevsim sonbaharmış. Ağaçlar neredeyse çırılçıplak kalmış, yapraklarını dökmüşler. Rüzgâr ağaçların arasında dolanırken, yapraklar harikulade sesler çıkarıyorlarmış. Buddha, yaprakların üzerindeki bu yürüyüşten çok mutlu olmuş. Kuru yaprakların müziği… Birkaçını eline almış. Ananda sormuş: “Hep sormak istediğim bir soru var. Fakat sizinle yalnız kalmak çok zor. Yanınızda hep birileri var. Bugün, bu ormanda yalnızız. Dayanamayıp soracağım. Bize her şeyi söylediniz mi, yoksa sakladığınız sırlar var mı? Buddha: “Elimdeki yaprakları görüyor musun?” demiş. “Ve ormandaki bütün yaprakları?” Ananda:…
-
Görmek
Kitabın kapağı eskimişti ve sayfaların kenarları is kokuyordu. Kitabın bir yangın deneyimi geçirdiği her halinden belli oluyordu. Yıllar boyunca sahafta bir kutunun dibinde bekledi. Gelenler kitaba bakmadı, onu seçmedi. Oysaki sayfalarının arasında çok büyük bir sır saklıyordu. Ana metinde değil tabii ki; büyük sırlar satır aralarında saklanır her zaman; bakan değil, görebilen bulur o sırları. Sonunda, kitabın beklediği kişi geldi. Bir öğrenciydi, farklı bir şey arıyordu; o yüzden sahafın raflarını, kutuların diplerini karıştırdı. Kitabın eskimiş kapağına aldırmadı, ana metnin kenarında mavi bir mürekkeple, karınca bacağı büyüklüğünde yazılmış yazıları okudu. Felsefe taşından bahsediyordu. Hani her metali altına çevirebilen şu mistik taş… Taşın nerede bulunduğu da özenle çizilmiş bir haritada gösteriliyordu. Taşın,…
-
Bir Gören Var
Üsküdarlı Aziz Mahmud Hüdai Hazretleri, üstadı Üftade Hazretleri’nin hizmetinde talebe iken, birçok talebe arkadaşlarının arasında, üstadının yanında ayrı bir yeri vardı. Üftade Hazretleri, talebeleri arasında en çok onunla ilgilenir, bir çok iltifatlar eder ve onun yetişmesine ayrı bir ihtimam gösterirdi. Üstadın o talebesi ile fazla meşgul olmasını diğer talebeler çekemezler ve çok kıskanırlardı. Talebelerin bu halini sezen Üftade Hazretleri, onları imtihan etmek istedi. Hepsini huzuruna çağırarak ellerine birer bıçak ve birer de tavuk verip: -Bunu gidip kimsenin görmediği yerde kesip geleceksiniz. Tek şartım, keserken hiç kimsenin sizi görmemesi ve yalnız olmanızdır. Kim daha çabuk gelirse, benim en çok takdirimi o talebem kazanmış olur, buyurdular. Bıçakla tavuğu alan talebeler süratle yayıldılar…
-
Tanrı’yla Narada
anrı’yla Narada adlı bilge, yan yana yürürlerken gözleri engin boşluğa dalar. Bir süre sonra Narada, Tanrı’ya dönüp sorar: “Ey yüce Tanrım, bu dünyanın ve orada yaşayan bütün yaratılmışların hayatının görünümlerinin ardındaki sır nedir?” Tanrı, gülümser ve susar. Yola devam ederler. “Çocuğum, ” der. Bir süre sonra Tanrı ve ufka bakar, “Güneşin sıcağı beni susattı. Bu yoldan biraz daha gidersen bir ırmak bulacaksın. Irmağı takip et, bir kasabaya geleceksin. Oradaki evlerden birine git ve bana bir bardak soğuk su getir.” “Hemen, ” der Narada ve yola koyulur. Bomboş arazide dakikalarca yürüdükten sonra gerçekten bir ırmağa gelir. Irmağın öte yanında bir yerleşim alanı vardır. Narada derli toplu görünen bir çiftlik evine yaklaşır…
-
Sır
Yaşlı kadın, bir antika dükkanından aldığı yüzyıllık fincanı özenle salon vitrinine yerleştirdi. Fincanın biçimi, üzerindeki işlemeler, renkler onun bir sanat eseri olduğunu söylüyordu. Ödediği fiyatı hatırladı; hayır, hiç de pahalıya almamıştı. Hayranlıkla fincanı seyretmeye devam etti. Derken, birden fincan dile geldi ve kadına şöyle dedi: “Bana hayranlıkla baktığının farkındayım. Ama bilmelisin ki, ben hep böyle değildim. Yaşadığım sıkıntılar beni bu hale getirdi.” Kadın şimdi hayret içindeydi. Önündeki kahve fincanı konuşuyordu! Kekeleyerek: “Nasıl? Anlayamadım?” diyebildi yaşlı kadın. “Demek istiyorum ki, ben bir zamanlar çamurdan ibarettim ve bir sanatkâr geldi. Beni eline aldı, ezdi, dövdü, yoğurdu. Çektiğim sıkıntılara dayanamayıp: “Yeter! Lütfen dur artık!” diye bağırmak zorunda kaldım. Ama usta sadece gülümsedi ve;…
-
Kaderin Başına Gelenlere Verdiğin Tepkilerden Oluşur
Bir zamanlar, her şeyden sürekli şikâyet eden; her gün hayatının ne kadar berbat olduğundan yakınan bir kız vardı. Hayat, ona göre çok kötüydü ve sürekli savaşmaktan, mücadele etmekten yorulmuştu. Bir problemi çözer çözmez, bir yenisi çıkıyordu karşısına. Genç kızın bu yakınmaları karşısında, mesleği aşçılık olan babası ona bir hayat dersi vermeye niyetlendi. Bir gün onu mutfağa götürdü. Üç ayrı cezveyi suyla doldurdu ve ateşin üzerine koydu. Cezvelerdeki sular kaynamaya başlayınca, bir cezveye bir patates, diğerine bir yumurta, sonuncusuna da kahve çekirdeklerini koydu. Daha sonra kızına tek kelime etmeden, beklemeye başladı. Kızı da hiçbir şey anlamadığı bu faaliyeti seyrediyor ve sonunda karşılaşacağı şeyi görmeyi bekliyordu. Ama o kadar sabırsızdı ki, sızlanmaya…
-
Ser verilir, sır verilmez
Hu Dost; Ser gitti, Eyvah Sırda gitti…. Sultanahmet Meydanı’nda Tapu Kadastro Müdürlük binasının arka tarafına geçerseniz, bir incir ağacının altında 1748 tarihli enteresan bir mezar görürsünüz. Mezarın başındaki kitabede buradan yatan kişinin “Ser verip sır vermeyen” Server Dede olduğu, sırrına sahip çıkıp bu uğurda şehit olduğu için Defter-i Hakani binasının avlusuna gömüldüğü yazılıdır. Binanın ikinci katında yatan Server Dede’nin hikâyesi ise “ser verip sır vermeme” yönü ile “yedi tepeli şehre” çok benzer. Buradaki kayıtlar, “kul hakkı’na riayet için kılı kırk yaran titizlikle tutulur, gerektiğinde başını ortaya koymak pahasına muhafaza edilirdi. Birinci Mahmud zamanında Defter Emini olan Server Dede, görevine son derece bağlıdır. Bektaşi olan Server Dede’ye ahbapları latife yollu…
